Geschiedenis van temperatuurmeten:

Claudius Galenos (129-ca. 210)

Het idee om temperaturen (warmte) te meten bestaat al heel lang. Een van de eersten die een temperatuurschaal wilde maken was Galenos (omstreeks 170 na Christus).  Hij had een verdeling van 4 graden bij warmte en 4 graden bij kou.

De oudste  meetinstrumenten voor temperatuur werden thermoscoop genoemd. In 1610 kwam Galileo met het idee om wijn in plaats van lucht te gebruiken. Ruim 100 jaar later (In 1724) kwam Gabriel Fahrenheit met het idee om kwik in de thermoscoop te doen. Het voordeel van kwik is dat het heel erg uitzet. Kwik blijft niet aan het glas 'kleven' en het is gemakkelijk af te lezen.

(Fahrenheit onderzoekt kwik in een thermoscoop)

Huidige temperatuurschalen:

Nu gaan temperatuurschalen uit van twee punten:

-   wanneer bevriest water

-   wanneer kookt water

Tussen die twee temperaturen wordt er een schaalverdeling gemaakt. De twee bekendste schaalverdelingen zijn de Celsius schaalverdeling (bedacht door Anders Celsius) en de Fahrenheit schaalverdeling (bedacht door Gabriël Fahrenheit). Een derde wetenschapper die zich erg heeft beziggehouden met temperatuur is Kelvin.

De temperatuurschaal van Kelvin hangt af van het absolute nulpunt. Dit is het punt waarop de moleculen niet meer bewegen, en dus geen warmte afstaan. Dit klopt voor alle moleculen. Het absolute nulpunt ligt bij 0 K, oftewel -273.15 °C. De gradenverdeling (schaalverdeling) is hetzelfde als die van Celsius.

Celsius gaat ervan uit dat het vriespunt van water bij 0 graden (centigraden) ligt en het kookpunt van water bij 100 graden (centigraden) ligt. De schaal van Celsius bestaat uit 100 'stukjes'. Dit wordt  de centiverdeling wordt genoemd. In 1948 werd het gebruik van centigraden vervangen door graden Celsius (°C)

Op de Celsiusschaal is het kookpunt van water bij een druk van 1 atmosfeer (760 mmHg) 99.975 °C.